'Y sin embargo...'

"Ni siquiera en verano se puede permitir un concierto al aire libre en Galicia, hombre!", dicía onte un mozo cabreado trala suspensión do concerto de SabinaeSerrat. Máis que cabreo, eu sentín pena cando a chuvia empezou a mollar de máis. Nin o bombín dun, nin a improvisada viseira do outro podían tornar a insistencia da auga, e moito menos as escasas teas que "arroupaban" o escenario, que para iso mellor preparadas están as orquestras verbeneiras de toda a vida...
Pero eu xa levaba un bo rato soñando esperta entre corcheas e dozura, gozando de poemas melódicos nun "marco incomparable" -que outra cousa ían dicir os dous xílgaros!-, nunha noite que, ao comezo do espectáculo, se presentaba máxica.
De feito, así llo transmitín vía sms á miña compañeira de AGN, que esperaba polas primeiras impresións do concerto para mandar esas crónicas enlatadas que aparecen sempre horas despois nos kioskos. A xente entregada, 10 min. de retraso, Sabina e o primo Nano entran da man e bromean entre eles. Louvan o Obradoiro, louvan o público.
Porén, unha hora despois, o que "ía ser un gran día", como dicía a primeira canción, convertiuse nunha morea de protestas. O público só rentabilizou a metade dos trinta euros que pagara pola entrada e estaba moi enfadado coa organización.
Razóns non lle faltaban, pero hoxe, mirando un pouco a prensa en internet e esas crónicas enlatadas, vin que a xente protesta por máis cousas. Lin comentarios nos que se queixaban do son, das voces, de que non había cadeiras para sentarse... Que sei eu. Ata había quen insultaba aos cantantes...
Quedoume claro que non choveu a gusto de ninguén. Comprendo a indignación, a dor dos que puxeron 30 euros e o gasoil, a dos que quedaron sen 'Cultura Quente' e a dos que fixeron centos de km para chegar ao concerto... Y sin embargo, eu quedo con eses escasos 60 minutos de delicias, tenrura e simpatía feitas versos.