Xa me vale...
Son un caso, son un caso... Blog recén estreada e aos poucos días paso dela dunha maneira... ¿Como me ides querer así? ¿Como vos ides acordar de lerme, se non escribo? E logo por riba seguro que me queixo de ter poucos comentarios etc., etc., etc.
Ante todo, perdón. Perdón, perdón, perdón. Teño tres días xustificados (as festas do lugar onde vivo), pero do resto... pura vagancia a maioría das veces. Síntoo. Intentarei que non volva pasar. ¿Perdóasme? :'''S Jiji...
Escribiuno *Sara @ 12:58 p. m.
6 Comments:
At 2:09 p. m.,
Elianinha said…
Ufff... Teño que pensalo ;P
At 3:57 p. m.,
María M said…
jajaja! O de David Civera é coñerísimo! Qué fuerte tía! (tono edurne)
At 4:38 p. m.,
fonsinho said…
Pero para obter o perdón terás que facer penitencia
At 4:58 p. m.,
Marla Singer said…
bueno...eu tamén o pensarei
At 5:36 p. m.,
Elianinha said…
Apoio a María. Que bo o de Civera!!! Ademais, dende que me dixo un día "guapa" teño unha predileción especial por el...
At 8:04 p. m.,
*Sara said…
jajaja... Son un pouco cabra. Fonsinho, ¿que penitencia me pondrías? Non te pases, jopetas (tono Edurne)
Publicar un comentario
<< Home